Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թավ•շա•հունչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

թավշի նման՝ նուրբ ու դուրեկան հնչող, փափոուկ քաղցր հնոչղ ◆ Թավշահունչ մրմնջում, քթքթում և ապա սահիկ ոլորտով տարածվում էր։ Գրքերից

թավշահնչյուն, թավշահնչուն
ախորժաձայն, ախորժահունչ, ախորժահնչյուն, ախորժալուր, ախորժանվագ, անուշաձայն, անուշալուր, բարեհնչյուն, բարեհունչ, բարեհնչակ, բարենվագ, քաղցրաձայն, քաղցրալուր, քաղցրահնչյուն, քաղցրահունչ, գեղեցկաձայն, գեղեցկանվագ, գեղեցկահնչյուն, գեղաձայն, գեղանվագ, գեղահնչյուն, դյուրաձայն, դյուրալուր, մեղմաձայն, հեշտալուր, փափկահնչյուն, պերճանվագ, պերճահնչյուն, պերճահնչուն, երաժշտական, մեղեդիական, մելոդիական

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։