Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թե•լուկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

թելուկազգիների ընտանիքին պատկանող խոտաբույս, որ օգտագործվում է, որպես ուտելի բանջար, սագախոտ, թայլ, թախտիկ ◆ Թելուկն աճում է ամենուրեք՝ ցանքսերում, աղբոտ վայրերում։ (Դասագիրք) ◆ Գարունքը նրա կերածն էր․․․ թելուկից․․․ պատրաստած աղցան։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր
թելուկազգի

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ goosefoot գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ марь (ru) ‎(marʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։