թեյցու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թեյ•ցու
- Համշեն՝ Հատուկ ծառ, որի տերևները օգտագործում էին իբրև վառելիք, բաց օջախում հաց թխելու համար։ ◆ Կնաց սարըն թեյցու էպիր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։