Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թո•վանք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

( բնստ. ) նույնն է՝ թովչանք ◆ Թովանքը կապույտ այդ երկինքներուն կը խուսափի զերթ անծաղիկ թաղար։ (Միսաք Մեծարենց), ◆ Խանդաղտանք մը հորդեցավ իմ նեղկոտ լանջքիս տակ՝ ուր դողաց սիրո սարսուռն անցավ, ու թովանքը համբույրին հուր։ (Միսաք Մեծարենց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։