թորոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•րուն 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան՝ նույնն է՝ թունդիր ◆ Տան օճոռքը թոորնից դուրս էկած մխից սևացել էր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թեժ թոնրի հացը փշտում ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. թորոն դենլ, թոնիր շինել
  2. թորոնն՝ ածիս՝ մկլավետ չի կյալ, ◆ Ծայրահեղ աղքատ են։ Խուխոցը վեր թուրենն ածիս՝ մկլավետ չի կյալ նստըրներան։ (Ձեռագիր)
  3. թորվան կող, թոնրի պատ ◆ Թըլին առավ կտորմը խմոր․․․ զարկեց թորվան կող։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  4. Ղարաբաղ՝ թորոնը՝ թորունը ծուլ, թոնրի կրակը թույլ
  5. թորոնը, թուրունը նստել, թոնրի կրակը բոցը անցնել՝ վերանալ, մնալ վառված ածուխը
  6. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ թոորնը պիլորել, թոնրի կրակը ամբողջապես բոցավառվելով պատերը կարմրել
  7. Վան՝ թորվան շենք, թոնրի մեջ դասավորված վառելիքը՝ վառելու համար ◆ Քյամին, անձրև, կարկուտ կեցուցերի ցանի մեչ, քյակոռ, փթիր, ցան տզկերի, ինոր համար թորվան շենք չի պեոլըրե։ ԱՏՍ
  8. թորվան շուրթ, թոնրաշուրթ (Վանում թոնրաշուրթի տակ դատարկ է լինում, երեսը ծեփած) ◆ (Աղջիկը) մոր մոտեն գաղտիկ թորվան շուրթ կը փորի, ուր ոսկի հալվըներ կը պահի, հին հալվըներ կը հագնի նստի։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Իրիշկաց, որ չլուտ պաառվը նստե թորվան շուրթ։ Ահ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։