թուլունգի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թու•լուն•գի 

  1. Հավարիկ, Չարմահալ, Պոլիս՝ ծույլ, անբան, աշխատել չսիրող ◆ Մեկ հատիկ աղջիկը թույլ ու թուլունքի, օտար գործի ու գործունեության։ Ռուբեն Զարդարյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։