թփել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)•փել 

  1. տե՛ս տփել ◆ Դրա խըմա էլ քյուչայի դուռը թփիմ։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Համազային շատ թըփին, էլ վրան ահվակ չը մնաց։ Ժվ
  2. Ուրմիա՝ շփել, հպել ◆ Էս թե (կողմ) խփի, էն թե խփի Դյոշը թփի (շփել, հպել)։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։