ժղուլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ժ(ը)•ղուլ
- Մուշ՝ խոսք, զրույց, խոսաքցությույն ◆ Առջ աղվըսուն ու գիլուն, ըսեց․- Ժղիլ մի ըսեք, մըժլինկ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ժղուլ էնել - զրուցել, խոսել ◆ Ադ ինչ կողդուգ ժղուլը գենեք տու քու դղեն։ (Եղիազար Կարապետյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։