ժնգժնգալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒŋɡʒŋɡɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժ(ը)նգ•ժ(ը)ն•գալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- թնփկալ, լաց լինել ◆ Հեռու կանգնոտել, ժնգժնգում են ու ատամները չրխկչրղկացնում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ ես վառվում էի, ժնգժնգում իր պես։ Հովհաննես Թումանյան
- վնգստալ, վնգվնգալ
- վրդովվել, զայրանալ, կատաղել
- քրթմնջալ, տրտնջալ ◆ Ժնգժնգալով հոգիս դուրս եկավ, բերանիս ջուրը գնում էր։ (Պերճ Պռոշյան)
- փնթփնթալ, զայրագին խոսել
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։