ժողովք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʒɔˈʁɔvkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղովք 

Գոյական

1. (ժղ․) ժողով ◆ Կկարդացվի այնտեղ գրական ընկերության ժողովքի առջև։ Հովհաննես Թումանյան
2. (հնց․) դրամի հանգանակություն մուրալը, մուրացկանություն
3. մուրալով հավաքածը՝ ձեռք բերածը

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ժողով
2. տե՛ս հանգանակություն
3. տե՛ս մուրացկանություն

Արտահայտություններ

1. ժողովք անել (ժղ․)

1. ժողով գումարել 
2. (հնց․) դրամական նվեր հանգանակել 
3. (հնց․) մուրացկանություն անել, մուրալ

Բաղադրյալ բառեր
ժողովքարար ժողովքարարություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ synagogue գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ синагога (ru) ‎(sinagoga) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։