Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ իժ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ēg^uhi-` (*ang^u(h)i-, *eg^uhi-/*og^uhi-, *eg՛hi- ձևերի կողքին) «օձ». հմմտ. հունարեն έχις, όφις` «օձ»։

սողունների դասին պատկանող թունավոր օձի մի տեսակը, որը տարածված է Եվրոպայում, Ասիայում, Աֆրիկայում ◆ իժը պատկանում է թունավոր օձերի խմբին։ ◆ Իժերը լինում են տարբեր գույնի՝ որշ թխագույն, սևագույն և այլն։ (Դասագիրք)
առհասարակ օձ
(փխբ․) չար անգութ անողոք մարդ ◆ Թեքեն ուղղությունը դեպի արևելք… սեղմենք օղակն իժի կոկորդին։ (Հրաչյա Քոչար)
(փխբ․) նենգ մարդ
(փխբ․) կեղեքող ճնշող հարստահարող թշնամի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։