իժածին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ի•ժա•ծին 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) իժից ծնված
  2. (փխբ․) ահավոր չար, հրեշավոր ◆ Ժողովրդի մեջ լուր տարածվեց, թե իժածին Ստալինը կաթողիկոս Չորեքչյանին ընդունել և առաջարկել է, որ իրեն օգնի հայերին Ալթայ տեղափոխելու։ Հայաստանը փոքր տարածություն է, հայերը չեն տեղավորվում։ (Վախթանգ Անանյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]