ինքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ին•քար
- Թբիլիսի, Նոր Նախիջևան, Կարին՝ հրաժարվելը, ժխտելը, ուրանալը ◆ Խոստովանիս արած միխկտ՝ չանիս ինքար Սայաթ-Նովա։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Խոստացել եմ, ինքար չեմ էնե, տար, որը կամենաս։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ինքար անել՝ ընել - ժխտել, ուրանալ, մերժել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։