Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•գիր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

իր գրած, իր ձեռքով գրած ◆ Թագավորն ինձ ինքնագիր նամակ է գրել։ (Մուրացան)
ինքնովի` ավտոմատորեն գրող` գրի առնող` գրանցող ◆ Փոխարենը ընդունիր, նորասիրո և տանջանքի անվարժ տողերն ինքնագիր։ Հովհաննես Թումանյան
հեղինակի ձեռքով գրածը, բնագիր ◆ Տպագրված հատվածներում տեղ են գտել մի շարք վրիպումներ, որոնք ինքնագիր սխալ ընթերցման արդյունք են։ (Մամուլ)
հեղինակային մակագրություն
(տեխ․) ինքնովի՝ ավտոմատորեն գրի առնող՝ գրանցող գործիք, սարք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ autograph, original manuscript, self գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ автограф (ru) ‎(avtograf), собственноручно написанный (ru) ‎(sobstvennoručno napisannyj), самопишущий (ru) ‎(samopišuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։
Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։