ինքնախուփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•խուփ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ինքն իրեն խփվող՝ փակվող ◆ Ինքանխուփ ծորակ։ ◆ Ինքնախուփ ծաղիկ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]