ինքնակալանավորում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɑlɑnɑvɔˈɾum]

վանկեր՝ ինք•նա•կա•լա•նա•վո•րում 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ինքն իրեն կալանավորելը՝ կալանելը՝ բանտարկելը ◆ Հիմա ազատության մեջ եմ, բայց տանից դուրս չեմ գալիս։ ◆ Սա արդեն կոչվում է ինքնակալանավորում, որը վատ է աշխարհի բոլոր կալանավորություններից։ (Լեռ Կամսար)

Աղբյուրներ[խմբագրել]