ինքնապաշտպանական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑpɑʃtpɑnɑˈkɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•պաշ•պա•նա•կան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ինքնապաշտպանության հատուկ՝ վերաբերող, ինքնապաշտպանության ծառայող ◆ Մեղադրյալի ինքնապաշտպանական փաստարկները։ (Նաիրի Զարյան) ◆  Ինքնապաշտպանական նպատակ ուներ։
  2. (հզվդ․) պաշտպանողական, ոչ հարձակողական ◆ Մյուս կողմից համագունդ վիճակ էր ընդունել է պատրատ ամեն պահի ինքնապաշտպանական կռիվ սկսելու։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անձնապաշտպանական, ինքնապահպանական, անձնապահպանական

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]