ինքնասահմանափակում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑsɑhmɑnɑpʰɑˈkum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•սահ•մա•նա•փա•կում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն սահմանափակելը՝ սահմանափակումների ենթարկելը, իր պահանջների՝ հետաքրքրությունների՝ զբաղմունքների կամավոր սահմանափակում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]