ինքնասևեռում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑsɛvɛˈrum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ինք•նա•սե•վե•ռում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. իր ապրումների՝ մտքերի՝ ձգտումների վրա սևեռվելը՝ կենտրոնանալը ◆ Զուրկ լինելով ներքին բռնկման թափից ու դիմադրություն չճանաչող տարերային ինքնասեռումից` հակառակ տպավորությունն էր գործել։ (Վահրամ Փափազյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ինքնակենտրոնացում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]