իշխանավարի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իշ•խա•նա•վա•րի  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Մակբայ

  1. իշխանի նման ◆ Իր լեզվի բոլոր ճարտարությունն սկսեց թափել հպարտ ու իշխանավարի իրեն նայող թագուհու առաջ։ Սերո Խանզադյան , ◆ Պարոն դը Շեսելն իշխանավարի էր ոտք մեկնում։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]