ուտել․անկուշտ ուտել, խմել ◆ Գործի հետ գլուխ չունի․ փորը լցրեց՝ դուրս է վազում։ (Կարին) ◆ Քանզի ստացվում է, որ «ապրում» եք շնչելու համար, միզելու համար, որովայններդ լցնելու համար։ (Աղասի Այվազյան)◆ Ինչ վաստակում էր, իր փորն էր ածում։ (Նար-Դոս)◆ - Փորու գերի, ինչ բերինք, փորն ա կլնա [«կլընա, «է լցնում»։ (Մուշ) ◆ - Դե գնացե՛ք, տատին ասացե՞ք, թող հացը քաշի, մի քիչ փորներս լցնենք։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Քի՛չ ածա փորդ, տնաքանդ, խոմ ներստ չե՞ս այրելու։ (Շիրվանզադե)
իր ապրուստը հոգալ ◆ Էլ ինչ գրել-մրել, երբ հարկավոր է փորը մի կերպ լցնել․ երբ ոչ միայն քեզ, այլև կնոջդ, երեխաներիդ ապրելու․․․ չմեռնելու համար հարկավոր է հաց ու ջուր։ (Ալեքսանդր Ծատուրյան)
ուտել-յուրացնել ◆ Գյուղացիներն ասում են՝ պատերազմի ժամանակ կռիվ չգնաց․ կոլխոզը լցրեց փորը։
