լայնաբերան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [lɑjnɑbɛˈɾɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լայ•նա•բե•րան 

Ածական

1. բերանը լայն, լայն, մեծ բերանով ◆ լայնաբերան տղա
2. լայն մուտք, անցք ունեցող ◆ լայնաբերան քարանձավ
3. լայն փողաբերան ունեցող ◆ լայնաբերան խողովակ
4. լայն բերան, շեղբ ունեցող ◆ լայնաբերան կացին
5. լայն ճեղքվածք, պատռվածք ունեցող ◆ լայնաբերան վերք
6. լիաթոք, լի սրտով◆ լայնաբերան ծիծաղ (փխբ․) ◆ Լայնաբերան այդ մարդը մարդը լուռ նստաց էր մեր դիմաց։ ◆ Չար հրեշներ կան, տգեղ, հրաշունչ ու լայնաբերան։ (Հակոբ Հակոբյան) ◆ Լայնաբերան կճուճը վերցրեց աղջկանից։ Սերո Խանզադյան ◆ Լցվում էր թարմ ու անուշահամ կաթը լայնաբերան ու խոր դույլերի մեջ։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Վազեց արյունը լայնաբերան և էլ չի գոցվում նա։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Եվ աղաղակի այն լայնաբերան այն երկրասասան խոր, լայնաբերան քարանձավները լցվում են իրոենց քաջի ձայները։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ձորերը, ա՛յ ձորեր, սև լայնաբերան… ձեզ մոտ եմ գալիս։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Լայնաբերան դանակը սրելով … կատաղի ակնարկներ է ձգում չորս կողմ։ Վրթանես Փափազյան ◆ Հարեց Գաբեզինից Արտենը՝ ծույլ հորանջելով լայնաբերան։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Եվ տարաշվում է փողոցի միջին անմիտ զվարճության լայնաբերան մի ճիչ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան

Հոմանիշներ

1. լայնաերախ, մեծաբերան (ժղ․) լայն(ա)ռեխ (գվռ․) մեծառեխ, լաշխոռ, լաքաշ, լաքոշ, լփռոշ, ճախաբերան, ճախճոռ
2. տե՛ս լիաթոք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ширококоротый (ru) ‎(širokokorotyj), большеротый (ru) ‎(bolʹšerotyj), широкогорлый (ru) ‎(širokogorlyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։