լափշալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լափ•շալ 

  1. Համշեն՝ անճոռնի կերպով լայն ◆ Իդա քափշալ փոթինին հաքնող իս ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։