Jump to content
Հայերեն դարձվածք
- լռիր ◆ Ասում ես՝ կա՛մ լեզվիդ տակինն ասա, կա՛մ լեզուդ քեզ քաշիր: «Ազգ» ◆ -Սու՛ս կաց, լեզուդ քե՛զ պահի, - զայրանում է պառավը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- խոսքերդ զսպի՛ր ◆ -Ուստա լեզուդ մի քիչ քեզ քաշե, թրի պես մարդ կզարկե։ (Ավետիք Իսահակյան)
- խոսքերդ չափավորի՛ր. չհամարձակվես դիմադարձել՝ հակաճառել ◆ -Ո՞վ է այդ լակոտը... -Լեզուդ քե՜զ քաշիր, ձեռներդ չեն հասնի նրան։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ -Լեզուդ քե՜զ քաշե, դո՞ւ ով, այդպես մեծ խոսքերն ով։ Վրթանես Փափազյան ◆ -Լեզուդ քաշիր, Գնել...: - Ինձ համբերությունից մի հանի։ Պերճ Զեյթունցյան ◆ -Կը խնդրեի՝ լեզուդ քիչիկ մը քաշես քեզի, սիրելի մորեղբայր։ Լևոն Շանթ ◆ Արի՜, դու էլ քո չափը ճանաչի՜ր, / Խոսքս լսի՜ր ու լեզուդ քեզ պահիր: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Դե՜, շան լեզուդ քե՜զ պահի, գնա։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ «Լեզուդ հավաք պահի. ասածդ Հայրապետ Մինայիչի ականջը կգցեմ»։ Սերո Խանզադյան
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։
-
