Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լեռ•նաշ•խարհ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լեռնային աշխարհ, երկիր, լեռնոտ աշխարհ ◆ Մագաղաթյա մի ձեռագիր խոսում է վաղեմի արևորդների մասին, որոնք տեղավորված էին Արաքսի ձախ ափի լեռնաշխարհի վրա։ (Ակսել Բակունց)
երկրի լեռնային շրջաններ, լեռնաստան ◆ Վիթխարի լեռնաշխարհի… բարձրությունը տեղ-տեղ երեք հազար մետրի էր հասնում։ (Գարեգին Սևունց) ◆ ԿՈվկասյան լեռնաշխթան մի հսկակայական լեռնաշխարհ է։ (Դասագիրք) ◆ Լեռնաշխարհն ես ոտքի հանել։
(երկրբ․) Երկրի լեռնագոյացման զոնայում տեղադրված, շրջապատի նկատմամբ բարձրադիր, միասնական ընդարձակ տարածք՝ լեռնային ռելիեֆի համալիրների ու ձևերի բազմազանությամբ

լեռնավայր, լեռնաստան, լեռնագավառ, բարձրավանդակ, լեռնուտ, լեռնակույս, բարձրագավառ, բարձրավայր, բարաստան (լեռնոտ երկիր, երկրի լեռնային շրջաններ) (հնց․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։