լեփ-լեցուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛpʰ lɛˈt͡sʰun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լեփ-լե•ցուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բոլորովին լիքը, բերնեբերան կամ ծայրեծայր լցված ◆ Գնում է Մարկոն սիրտը լեփ-լեցուն, իր այտերն ի վար արցունք է հոսում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հիվանդանոցը լեփ-լեցուն էր հիվանդներով։ Գուրգեն Մահարի {օրինակ|Մամուլը լեփ-լեցուն է Հայկական տարագրությանը վերաբերող հաղորդագրություններով։}} Թարգմ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. առլեցուն, առլի, առլցուկ (արևմտհ․), լիուլի, պատարուն, լիալեցուն, լիալի, լիալից, ամենալի, ամենալիր, ամենալից, գերալիր, գերալից, լիածիր, լիաշուրթ, լիապատար, հորդալի, հորդալել, ակաղձ, ակաղձուն, բերնեբերան (ժղ․), գլխեգլուխ, լիք-լիք, պռկեպռունկ, ծփմածուփ (գվռ․), պռտեհար, գլխուն, կոխուն, թաթախուն, խլթեխլթ, տամպուզ, տկռճիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. լեփ-լեցուն դահիճ

Աղբյուրներ[խմբագրել]