լիառատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ljɑˈrɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լի•ա•ռատ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- լի և առատ, ճոխ, անկարոտ ◆ Երկու աշուղ կանչեց Խանդութ, ոսկի տվավ լիառատ: Հովհաննես Թումանյան ◆ Թող որ լիառատ ծծեմհեշտագին կաթը մեղմահոս լույսիդ տարփանքին։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ոսկեղեն հունձքը յուր լիառատ բեղմնավորությամբ պարգևատրում էր վաստակաբեկ շինականի աշխատանքը։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- լիաբուռն, լիաձեռ(ն), բուռնալիր, լի, լիքը, լիուլի, ճոխ, բազմալի, բազմառատառատալից, առատալիր, լեփ–լեցուն, բազմազեղ, բազմազեղուն, գերառատ, զեղուն, առատագին
- տե՛ս հորդառատ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։