Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լլուկ

վանկեր՝ լ(ը)լ•ուկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *lul- «դեսուդեն շարժել, օրորել» արմատից կամ նրա *lēl- տարբերակից (լիլ- < *lēl-), որտեղից նաև՝ լող, բարբառային լելալ։

Բաղադրյալ բառեր
լլկել լլկանք լլկիչ լլկոց լլկություն չարալլուկ սովալլուկ դիվալլուկ բքալլուկ լլկվել լլկում

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։