Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•տ(ը)տ•նիկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

փոքրիկ բզեզ, որ մութ տեղը լուսյ է տալիս, կայծոռիկ
փոքրիկ լուսատու մարմին (լապտեր, լամպ և այլն) ◆ Օդանավակայանի պաշտպանական ազդանշանների բոսորագույն լուսատտիկները վառվում էին (Վ. Արդմատոկի) (փխբ․)

լուսատիտիկ, լուսատուտ, կայծոռիկ, լուսաճիճու, լուսաճճի, աստղաքակ, փոսուռա, ճկոռիկ, լուպոճիկ, լուսիկ, լուսիկ պլոճ, լուսոռիկ, պեծոռիկ, կարմիր ոռիկ (կարծրաթևների կամ բզեզների կարգին պատկանող փոքրիկ բզեզ, որ մութ տեղը լույս է տալիս)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։