Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•փայլ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լուսավոր և փայլուն, լույսի ցոլքերով փայլող ◆ Նախշուն երեսկալի նեղ ճեղքից հազիվ երևում էր նրա լուսափայլ աչքերը։ (Րաֆֆի)
լույսի պես փայլող, ցոլացող, լույսի փայլ ունեցող ◆ Անհուն եթերից, աստղիկ լուսափայլ… Նսեմանում է հայացքդ փայլուն։ (Ավետիք Իսահակյան)
լուսավոր, պայծառ, երջանիկ (փխբ․) ◆ Էլ չի շողշողա լուսափայլ արև։ Անդրանիկ Ծառուկյան
հասկանալի, պարզ (փխբ․) ◆ Չի եղել ոչ մի գիշեր, որ մենք դիտած չլինենք լուսափայլի հետքերը։ Նանսեն
շատ սպիտակ, ճերմակ (փխբ․) ◆ Անցավ «կամավոտն», անցավ «բավականն», հասավ լուսափայլի ժամը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
անբիծ, անարատ, մաքուր, հստակ (փխբ․) ◆ Ես չեմ կարող ձեզ համար լինել մի լուսափայլ թովչուհի, որ շնորհների անձրև տեղա ձեզ վրա։

լուսաշող, լուսափայծառ, լուսաճաճանչ, լուսաճառագ, լուսակարկաչ, լուսափողփող, լուսաներկ, լուսերանգ, լուսանշույլ, լուսարփի, լուսափայլակ, շողշողուն, ճաճանչափայլ, ճառագայթափայլ, ճառագայթաձիգ, արփիափայլ, արփիաճաճանչ, արփնափայլ, սպիտակափայլ, արծաթափայլ, գեղափայլ, լուսաձյուն, լուսերանգ, լուսաթույր, լուսափառ (հզվդ․), զվարթաճաճանչ, ղամբարանանծույլ, ղամբարապայծառ, լուսաձյուն, լուսափաղփ (հնց․), (բնստ․), փայլփլուն
տե´ս լուսավոր, պայծառ
տե´ս սպիտակ

Բաղադրյալ բառեր
լուսափայլակ լուսափայլել լուսափայլվել լուսափայլություն լուսափայլում լուսափայլք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ светозарный (ru) ‎(svetozarnyj), лучезарный (ru) ‎(lučezarnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։