Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսնկայ

վանկեր՝ լու•ս(ը)ն•կա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լուսին, լուսնյակ ◆ Ձմռան լուսնկա գիշերներին գայլերն առանց վախի ոռնում էին տան բարձր պատերի տակ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Լուսընկա տարածությունը մշուշի քողով աղոտացել է։ Վրթանես Փափազյան
լուսնի լույսը ◆ Անահիտի մութ ու նրբենի հոնքերը գրչանկարի պես նրա լուսընկա դեմքին անկրկնելի շուք էին տվել։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лунный свет (ru) ‎(lunnyj svet), освещенный луной (ru) ‎(osveščennyj lunoj), лунообразный (ru) ‎(lunoobraznyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։