Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լը•պըր•ծուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

լորձունքով պատված, լորձունքի շերտով ծածկված ◆ Մի զույգ ձիեր սմբակները սահեցնելով լպրծուն քարերի վրայով… փոխադրում էին հսկայական գերաններ Անահիտ Սեկոյան
խիստ հարթ ու սահուն, սայթաքուն
փխբ․ խուսափողական, անորոշ, երկիմաստ ◆ Արմենուհին լպրծուն շեմին վրա մահվան.. կ՝արձակե ճիչ մը։ (Դանիել Վարուժան)
փխբ․ ոչ անկեղծ, շողոքորթական։ ◆ Ցավակցությունը շատ լպրծուն էր։ Բ․ Գորդոն
մածուցիկ ◆ Նրա ոսկրոտ մատների արանքից լպրծուն կավը հոսում է անընդմեջ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ձեռքերր թրջվեցին ինչ-որ լպրծուն հեղուկով։ (Բաղիշ Հովսեփյան)

դյուրասահ, սահուն, սայթաքուն, լպրծոտ, լպրծական, լպրծուտ, (հնց․)՝ լպիրծ, ոտնառ, ոտնառու, (գվռ․)՝ սլլան, սղուն, լպստան, լպստրան, լպստրուն, սլկուն, պլստան, լպզտրուն (դյուրությամբ սահուն՝ սայթաքուն)
տե՛ս լորձունքոտ
տե՛ս երկիմաստ, խուսափողական (2)

Բաղադրյալ բառեր
լպրծունություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։