խալիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•լիկ
- Նոր Նախիջևան՝ բազկի ոսկոր՝ արմունկի և ուսի մեջտեղը ◆ Ձիիս վրան հարբած պառկած, խամչին խալիկես կախած։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։