-ամբողջովին մեկի՝ մի բանի կամքին ենթակա դարձնել ◆ Այսինչին լրիվ իր խաղալիքն է դարձրել, ինչպես ուզում է, շուռ է տալիս։ ◆ Գաղթականությունն է մեր մեծ թշնամին, / ՈՒ չենք կարող հաղթել այդ անզգամին, / Մտել է պնչերս օտարի քամին, / Մեզի յուր շահերին խաղալիք կանե: (Ջիվանի)◆ Ներելի չէ քո այրական սրտին մի թույլ աղջկա խաղալիք շինել բախտին, թողնել գիշերվան կիսին լեռների թմբին, դիակների մեջ։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Հինգ անգամ ավելի սակավ դրամագլխով ինքը մի ժամանակ վստահացել է չափելու հազարավոր ասպարեզներ և բախտի դիպվածքին յուր գլուխը խաղալիք է թողել։
