խաղք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խաղք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ծաղրանքի առարկա (ժղ․) ◆ Աղջի, ինձ խաղք ու խայտառակ արիր։ Ստեփան Զորյան ◆ Փակ տեղերը բա կլինեն, կդառնան խաղք ու խայտառակ։ Պարույր Սևակ ◆ Դու խաղք ու խայտառակ կլինես։ Հովհաննես Թումանյան
  2. (թատր․) հայ միջնադարյան բառապաշարում կրել է թատերական իմաստ
  3. տե՛ս խաղ ◆ Դրացիներուն առջև խաղք ու պատառ ըրավ մեզի։ Տիգրան Կամսարական
  4. տե՛ս խաղս

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս խայտառակություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խաղք ու առակ դառնալ, լինել - նույնն է՝ խաղք ու խայտառակ դառնալ
  2. խաղք ու խայտառակ անել, դարդնել - ծաղրանքի առարկա դարձնել, ծաղրել, խայտառակել
  3. խաղք դառնալ, խաղք ու խայտառակ դառնալ, լինել - խիստ կերպով խայտառակվել, ծաղրուծանակի առարկա դառնալ
  4. խաղք ու խայտառակ շինել - նույնն է՝ խաղք ու խայտառակ անել
  5. խաղք ու խայտառակություն - մեծ խայտառակություն
  6. խաղք ու պատառ անել (ըլնել) - նույն է՝ խաղք ու խայտառակ անել

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։