Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նի•խու•ռ(ը)ն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անկարգ կերպով խռնված, խառնակ ◆ Սենյակի խառնիխուռն իրերը հիշեցնում էին ռազմադաշտը։ (Ակսել Բակունց)
խառնափնթոր, խառնաշփոթ ◆ Երբ նրանք անցնում էին Թավրիզի մեծ հրապարակով, այնտեղ խառնիխուռն հավաքվել էին թուրքաց բազմաթիվ զորագնդեր։ Սերո Խանզադյան ◆ Նա մենակ մնաց, որպեսզի ի մի հավաքի իր խառնիխուռն մտքերը։ (Բոգդան Վերդյան)
անկապակից, կցկտուր ◆ Այս նաակը գրում եմ բոլորովին խառնիխուռն: (Րաֆֆի)
միմյանց խառնված, խառն ◆ Բոլոր այդ խառնիխուռն ըմպելիները զենքը բավական լոլիկ վիճակի մը մեջ դրած էին։ «Երևանյան օրեր»

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։