խաստաբուղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑstɑˈbuʁ]
վանկեր՝ խաս•տա•բուղ
- Վան՝ հաստապարանոց, ցուլի նման հաստ վիզ ունեցող (անձ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։