խավարասեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑvɑɾɑˈsɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•վա•րա•սեր
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- խավարը՝ մթությունը սիրող ◆ Խավարասեր ամբոխ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Խավարասերն ամեն տեղ լուսո դեմ պատերազմում է։ (Րաֆֆի) ◆ Միթե խավարասեր բվի նման նա ավերակների վրա պիտի թագավորե։ (Րաֆֆի)
- մտավոր խավար՝ տգիտությունը սիրող, խավարապաշտ
- (փխբ․) չարագործ
- գիշերային կյանք վարող միջատ, որ ապրում է տներում, ճաշարաններում, և սնվում է մարդկանց սննդի մնացորդներով ◆ Արևելյան խավարասերի մարմինը մուգ դարչնագույն է։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խավարամիտ, խավարապաշտ (խավար՝ տգիտություն սիրող)
- մթնասեր, մառնասեր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։