Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խե•լա•ց(ը)•նոր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հոգեկան հիվանդ, խելագար (մարդ)◆ Պարտավոր էինք այդ խելացնոր երիտասարդին փակված ու մեկուսի պահել։Շեքսպիր◆ Քանի՜ մարդու արավ էսպես խելացնոր:Հովհաննես Թումանյան
անմիտ, անիմաստ, ցնդաբանական◆ Օրենքները խելացնոր բաներ ես համարում։(Ղազարոս Աղայան)◆ Գլուխն էր մտե խելացնոր մի միտք։(Գարեգին Սևունց)
փխբ․ չափազանց ուժգին՝ ցնցող ◆ ԵՎ խելացնոր հարվածներիս տակ խավարը ընկավ։(Շուշանիկ Կուրղինյան)◆ Լսվեց մի խելացնոր պայթյուն։(Նաիրի Զարյան)
չափազանց ներշնչված՝ ոգևորված՝◆ Այդպիսի սխրագործությունը հատուկ է խելացնոր երիտասարդներին։
խելացնորություն արտահայտող ◆ Նրա խելացնոր հայացքը հառած էր մի կետի։
մոլուցքով բռնված, մոլի, կատաղի ◆ Խելացնոր խաղացող էր։
խելացնորությամբ արվող՝ կատարվող ◆ Խելացնոր վազում էր նա առանց շուրջը նայելու։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cracked գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сумасшедший, умалишенный, сумасбродный, безумно (ru) ‎(sumasšedšij, umališennyj, sumasbrodnyj, bezumno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։