խենեշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խէնեշ

վանկեր՝ խե•նեշ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. ԽԵՆԵՇ¹ Կարին՝ 1. Թափթփված, անշնորհք(կին)։ ◆ Արամին կնիկը շատ խենեշ է, տունը տեղը աղտոտ, թափթփված կպայե (Ձ)։

Խենթ, խելառ։ Խենեշ տղա։

ԽԵՆԵՇ², Խտջ. Փայտե, որի վրա դնում են ձողը` պատ շարելու համար։


Ածական

  1. հեշտամոլ, ցանկամոլ, վավաշոտ ◆ Գիշերը մութին եկեք, - ասավ խենեշ թուրքը։ Գրքերից
  2. ցոփ, մեխկ ◆ Խենեշ վարք ու բարք։
  3. գարշանք առաջացնող՝ պատճառող, գարշելի, գազրելի, նողկալի ◆ Խառնակեցիկ աղջիկներ անցորդին առջև կպարզեն իրենց խենեշ և լպիրշ նայվածքը։ Լևոն Բաշալյան ◆ Վճռել է նա տանել խենեշ երազն ի կատար։ (Նաիրի Զարյան)
  4. կատաղություն՝ մոլթւոյւն արտահայտող ◆ Չարագործի խենեշ նայվածքով շանթահարելուց հետո…իրեն դուրս գցեց կուպեից։ (Վահրամ Փափազյան)


Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ցոփ
  2. մեղկ
  3. հեշտամոլ
  4. ցանկամոլ
  5. նողկալի
  6. կատաղի
  7. մոլի
  8. լպիրշ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]