խեշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛʃ]
վանկեր՝ խեշ
- Լոռի՝ մաշկ, մորթ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛʃ]
վանկեր՝ խեշ
- Համշեն՝ ջլոտ, ոչ փափուկ, կոշտ ◆ Խեշ միս։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) կոպիտ, անտաշ ◆ Ինա խեշին ալ վեվ ախճիգ գուդա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛʃ]
վանկեր՝ խեշ
- Վան՝ տե'ս խեշ² ◆ Արջ մի եկավ, վերին դին նստավ, գել մի լե` արջու խեշ, ու աղվես մը լե դրան կողմը պըպզավ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛʃ]
վանկեր՝ խեշ
- Վան՝ բավականւոթյան` հաճույքի բացականչություն ◆ Մեր կխմի, կասի. - Խե՜շ, խոկիս խանգավ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Հմմտ. ՈՒԽԱ՜Շ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։