խժկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)ժ•կել
- Ղարաբաղ՝ բշտիկներն իջնել (ծաղկի,կարմրուկի և այլ բշտիկավոր հիվանդությունների մասին) ◆ Ձեռքիս փուքը խժկել է։ (Հրաչյա Աճառյան)
- ցածրանալ, նստել, իջնել ◆ Փորեն օռուցը միհենգ խժկալ ա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- նի խժկել - մետաղյա ամանի մի տեղը հարվածից փոս ընկնել՝ ներսը ուռուցք կազմելով, ներսից փոս ընկնել ◆ Պղնձե կուժը տասը տեղից նի էր խժկած: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։