խլյակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)լ•յակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խորտակված նավի մնացորդ ◆ Դարձավ ջուրն ընկած մի խլյակ։
  2. առհասարակ ավերված՝ փչացած՝ ջարդված բանի մնացորդ, փշրանք ◆ Ծառի խլյակ մը ծանծաղ ջուրերուն մեջեն իր երկու թուխ դաստակները դուրս կը ցցեր։ (Միսաք Մեծարենց)
  3. կոտորված՝ հալածված ժողովրդի մնացորդ ◆ Միշտ նույն մարդ–արարածներն էին նրանք, այստեղ խլյակներով ծածկված հեմշերին, այնտեղ կիսավայրենի բեդվինը։ (Վահրամ Փափազյան)
  4. մարդկային խղճուկ մնացորդ, զառամած ու հալից ընկած մարդ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բեկոր, մնացորդ, փշրանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]