խնդուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χndun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ն•դուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- խինդով լցված, ուրախ ◆ Կյանքը խնդուն ու հուռթի։ (Վահան Տերյան)
- խնդացող, ծիծաղկոտ ◆ Խնդուն մի աղջիկ էր նա։
- խինդ, ուրախության արտահայտող ◆ Երկրի կենդանի ուժերը գարնան ելման ջրերի նման կշարժվեն հզոր ու խնդուն: (Վահան Տերյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։