խնձորակապ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ն•ձո•րա•կապ 

  1. Լոռի, Ղարաբաղ՝ գոտու կամ պարանի մի տակ կապ, որի ծայրերը տարվում են մեկը այս՝ մյուսը այն կողմը և ամրացվում կողքերին ◆ Գոտին խնձորակապ մեջքին կապեց։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։