խնճախընճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ն•ճա•խընճ 

Պոլիս՝

  1. շատ հոգնած
  2. ստվար, խիտ (բազմության՝ մարդկանց մասին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։