խոժոռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•ժոռ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. ԽՈԺՈՌ, Գանձակ, Ալաշկերտ, Ղարաբաղ՝ Լ ԽՈՒԺՈՌ, Ջուղա, Թբիլիսի, Քանդակ՝ ԽՈԺՈՐ, ԽԺՈՌ, ԽՈՒԺՈՐ, Մեծ, խոշոր։ ◆ Սաթոն խոժոռ աշկեր ունի։ (Ձեռագիր)
  2. Խոշոր աղացված․ ◆ Խոժոռ ալյուր։ (Ձեռագիր)

Գոյական

  1. մռայլ հայացք։ ◆ Դու հիշում ես որսորդ Ավոյին` այն լուռ, միշտ խոժոռ մարդուն։ (Րաֆֆի) ◆ Այդ միջոցին մեկը միջնաբերդի բարձրությունից խոժոռ դեմքով նայում էր։ (Րաֆֆի) ◆ Ոստկանը խոժոռ դեմք ընդունեց։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ ԽՈւլ Հովհաննեսը… խոժոռ է նայում երիտասարդ դպրին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Խոժոռ ժայռերը մեկը մյուսից բարձր ձգվում էին հեռու։ ◆ Ձմռան խոժոռ երկինքը… միծտ կուլար։ (Միսաք Մեծարենց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խեթ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]