խոնարհել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•նար•հել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ներքև թեքել, կախ գցել, վայրահակ դարձնել, խոնարհեցնել ◆ Բռնեց չյուղը, խոնհարեց և խնձորները պոկեց։ ◆ Շարժվածքով ճկուն մեջքը խոնհարեց: ◆ Միքայելը խոնհարեց գլուխը։
  2. (հնց.) տե՛ս խոնարհվել ◆ Խորին պատկառանքով խոնարհում ենք մեծ մարդու հիշատակի առաջ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Կարում էի մետաքս բարձին խոնարհած։ՀԹ
  3. (քեր.) բայը փոփոխել դեմքով, թվով, ժամանակով: ◆ Եվ մտքի մեջ անվերջ խոնարհեց՝ ես չեմ ուտեր, դու չես ուտեր… (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կռացնել, թեքել, խոնհարեցնել
  2. լծորդել, խոնհարման ենթարկել (բայը)
  3. կախել, հակել, թեքել, կորացնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]