խոստիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խոս•տիկ
- Վան՝ վանքին, սրբերին կամ աստծուն ուխտ կամ խոստում արած (անձ), վանքին կամ սրբին նվիրված, ուխտյալ
- վանքի մշակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։