խոսքաշատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔskʰɑˈʃɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ••••
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
ԽՈՍՔԱՇԱՏ, Արարատյան՝ Խոսքից ճարտար, ասող-խոսող։ ◆ Խոսքաշատ մարդ։ Սահակ Ամատունի
Գոյական
- շատ խոսքերից կազմված, իր մեջ շատ խոսքեր ամփոփող։
- զրուցասեր:◆ Նայում ես… Հակոբ Կոջոյանի ստեղծածին… և առաջին սլահ մի թանձր, խոսքաշատ լռություն ես զգում շուրջտ։ (Վիգեն Խեչումյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։